Deze week hebben we een keer geen les gehad, maar STEAM. Een project wat wij als studenten zelf in kleine groepen opzetten. Met deze groep is het de bedoeling dat je naar een bepaalde plaats gaat om daar tot ondersteuning te zijn. Zo ging onze groep naar Sønderborg (lees: Sunabo) en naar Christiansfeld. Dit betekend dat we in Denemarken zijn gebleven. Twee andere groepen gingen wel naar het buitenland. De één ging naar Parijs, Frankrijk en de andere naar Namen in België. Hoewel ik graag met die laatste groep mee was gegaan, is het toch allemaal goed uitgedraaid hier.

Maandag en dinsdag zijn we actief geweest bij het Leger des Heils. Vooral dinsdag was interessant hier. Op verschillende plaatsen doen kerken aan ‘Family Network’, dit houdt in dat ze een avond organiseren waar families voor een zeer goedkope prijs kunnen eten, er wordt 5 à 10 minuten iets met een Christelijke boodschap gedeeld en er wordt animatie voor de kinderen voorzien. De bedoeling is vooral om mensen een aangename gezellige en vooral sociale plek te geven. Dit zijn allemaal mensen met een speciale achtergrond, niet dat je daar op het eerste zicht iets van merkt. Als je de verhalen hoort veranderd dat wel. We hebben hier vooral mogen helpen met het eten klaar maken, daar moet je namelijk geen Deens voor kunnen. Achteraf heb ik mij een beetje met de jongste kinderen kunnen bezighouden, degene die zelf ook maar enkele woorden Deens kunnen spreken, degene die nog niet echt vragen stellen. Ik vond het heerlijk! Na een lange dag keerden we terug naar huis, de volgende dag zouden we naar Christiansfeld gaan.

In Christiansfeld hebben we geholpen op een plaats met de naam ‘Udforderingen’ (-uitdaging). Dit is een drukkerij die verantwoordelijk is voor het maken van een lokale Christelijke krant. Chrsitiansfeld op zich heeft een heel bijzondere geschiedenis. Jaren en jaren geleden hebben de Moravians een gebedsbeweging opgestart. Gedurende 100 jaren hadden ze 24/7 gebed, wat een opwekking veroorzaakt heeft. Nu zoveel jaren later valt hier niet veel meer van te merken. Wanneer je door de stad wandelt merk je wel dat de sfeer aangenaam is. Henri, de leider van Udforderingen, heeft als droom dat deze beweging opnieuw van start zal gaan. Er zijn al vele profetische woorden uitgesproken over de stad dat droge beenderen terug tot leven zullen komen (Ezekiel 37:1-14). Wij hebben als team een gebed- en aanbiddingsavond mogen organiseren. Buiten de baas, één van de medewerkers van de krant en wij was er niemand, maar dat maakte niet uit. Petra, één van de staff die mee was, daagde mij uit om piano te spelen tijdens de worship – daar kan ik dus ook niet meer onderuit komen, en dit was heerlijk om te doen. Ik heb er echt van genoten. Voor de rest hebben we tijdens de avond kunnen bidden voor de stad, maar ook voor de mensen die werken in Udforderingen en voor Henri zelf. We hadden echt het gevoel dat het tijd is voor iets nieuws, dat het oude voorbij is. We zijn dus heel benieuwd wat we daar voor de rest nog uit gaan horen.

Vandaag hadden we de laatste dag van de STEAM. Kobby had er voor gezorgd dat we in zijn oude kerk mochten komen preken. Rein heeft daarin het woord genomen, ik heb een getuigenis mogen geven. De kerk voelde net als thuis aan, het leek dan ook best wel op onze eigen kerk in Londerzeel, wat er wel wat mee te maken zal hebben. Mijn getuigenis ging over hoe we op C7 en deze Bijbelschool terecht gekomen zijn. Dat wij als mensen vaak veel plannen kunnen maken, maar dat het uiteindelijk Gods plan is wat tot uiting komt (Spreuken 19:21). Uiteindelijk draait het allemaal om God en moet hij onze hoofdfocus zijn. Rein heeft gesproken over eenheid. Over het feit dat dit zo belangrijk is in een kerk en dat het daar zo vaak in mis gaat. Het lichaam heeft verschillende onderdelen, maar elk deeltje is toch belangrijk. Je kunt er geen uit weg laten. Wie zin heeft om de preek een keer te beluisteren kan dit doen op de volgende website:
http://www.sonderborgfrikirke.dk/podcast.html (het is degene van 26/10)

Het zal wel weer een beetje gek aanvoelen om terug in het lessysteem te stappen morgen, maar we hebben iets om naar uit te kijken. Donderdag komen Leanne en haar vriendje Brent deze kant op. We kijken er enorm naar uit!