En toen waren we alweer in maart. Vorige week werd druk afgesloten, maar die drukte bleef nog even doorgaan. De vriendin van één van de Italianen is langs geweest, zij is van Frankrijk en had dus een aantal heerlijke kazen meegenomen. We besloten om afgelopen maandag dus een Franse avond te houden. Maandag avond is normaal gezien ‘date night’ voor Rein en mij, maar voor een kaas en wijn avond waren we bereid deze verder op de week te schuiven. Nu bekeken doen we dat niet opnieuw. Het is zo hard vechten om één avond samen in de week vrij te houden, niets mag daarvoor in de weg staan. Het was namelijk onmogelijk om nog een andere avond in de week vastgelegd te krijgen. Dinsdag avond werd namelijk vervolgd met L’art de la Table – kookles. Woensdag had ik een avond met de missie klas. Donderdag hadden we dan toch een uurtje samen in de auto naar Billund. Wij namen zelf niet het vliegtuig, maar kregen de eer om Kim en Marc van het vliegveld te gaan halen. Jep, mijn vorige mentor is terug in het land. Komende week mogen we genieten van een profetische conferentie hier op de school, zij zijn hier om de worship mee te helpen verzorgen. Na het ophalen hebben we eindelijk weer eens onze koppel mentoring gehad, wat super gezellig was. Op het einde van de avond voelde Rein zich alleen niet zo denderend. Snel maar naar bed! De volgende ochtend stond er een niet zo aangename verrassing te wachten, Rein was ziek. Echt ziek. Na een hele dag in bed gelegen te hebben, kregen we een thermometer in handen. Rein bleek koorts te hebben. Na twee dagen in bed gelegen te hebben begint hij er weer boven op te krabbelen, hij heeft vandaag alleszins geen koorts meer. Het ziek zijn van Rein betekende alleen wel dat ik ‘à l’improviste’ zijn SEEK moest overnemen, hebben we dat ook maar weer eens gedaan.

Aangezien wij op Mission gaan en Rein op Steam, betekend het dat wij (alle studenten) centjes nodig hebben. Centjes voor de reis, maar ook om te kunnen investeren in de mensen ter plaatse. Even tussendoor: de missie reis gaat momenteel tussen Marokko en Filipijnen, maandag wordt een definitieve beslissing gemaakt. Maar dus de centjes… Om dit bij elkaar te krijgen organiseren we verschillende dingen. Deze zaterdag hebben we zo een restaurant avond gehouden. Met de mensen van de kookles hebben we een maaltijd verzorgd. De overige studenten hebben decoratie voorzien, dienden op en wasten af. Een heel gebeuren met andere woorden, maar wel ontzettend gezellig. Ik heb er echt van genoten. Het was geweldig om te zien hoe God bij ons was zelfs in de kleine dingetjes. Zo heb ik zo maar even 15 ajuinen gesneden zonder één enkele traan te laten! Whoop whoop! En gewoon in het algemeen, alles verliep rustig, zonder stress. Elke gang kwam op tijd en de mensen hebben ervan genoten. Dat blijft uiteindelijk toch nog het hoofddoel.

Komende week hebben we ‘Listen Conference’, een profetische conferentie met Tom en Mary Anne Hardiman, van Morningstar. Ik had nog nooit van hun gehoord, maar heb ze vanmorgen aan het werk mogen zien in de kerk. Ze zijn goed! We kijken hier dus enorm naar uit. Volgende week daar over een uitgebreid verslag. Tot dan!