Dag 1: skiën is verschrikkelijk. We hebben een lange reis van zo’n 16 uur achter de rug. We mochten van geluk spreken dat we niet in de witte bus moesten vertoeven (een bus waar ik niet eens in recht kan zitten, omdat de ruimte voor mijn knieën te klein is). Rein zat in de ene huurbus, ik in de andere. Bij vertrek was het aan het sneeuwen, jawel, tot dan toe nog geen sneeuw gehad in Kolding, maar op dat moment kwam het met bakken uit de hemel. Gelukkig konden we vlot vertrekken, de sneeuw hield alleen wel stevig aan. Al bij al is de volledige auto rit een succes geweest. Genoten van gesprekken, uitzichten en spotgoedkope McDonalds in Polen. Rond een uur of 11 ’s avonds was het dan zo ver, aangekomen op ons hotel in Slovakije. Een prachtig ruime kamer (beter dan ons huwelijksreis kamer), met een besneeuwd uitzicht (wat we de volgende ochtend ontdekten). Veel tijd voor rust was er niet, de volgende ochtend werden we om 8 uur aan het ontbijt verwacht, om dan om uiterlijk 9:30 te vertrekken naar de skipiste. Het moment was daar, ski’s en stokken gehuurd, bijhorende schoenen gehuurd en toch ook maar een helm erbij genomen. Aangekomen op de plaats...
Learn More
Op moment van schrijven zit ik rustig in onze living op de bank. Onze slaapkamer hebben we leeg moeten halen vanwege een gebedsweek die volgt. Het voelde net alsof het einde van het schooljaar er al was en alles weg moest. Niets is minder waar! Wij gaan morgen skiën! Wel technisch gezien niet morgen, maar zondag. Morgen moeten we om 6 uur beneden in de Dining Hall staan om te ontbijten. Lunchpakket en avondeten worden ook klaar gemaakt, om daarna gedurende 16 uur in de auto te zitten. Onze eindbestemming: Slovakije. Bergen met veeeeel sneeuw (althans daar bidden we voor en hopen we op!). Deze week heeft nog meer spannends gehad. In de vorige blog schreef ik over twee nieuwe studenten die toegekomen zijn. Ze kwamen handig van pas. Hij is chirurg en zij verpleegster. Waarom zouden we die nodig hebben? Wel, mijn allerliefste Rein heeft een stevige infectie opgelopen aan zijn kleine teen. In Zwitserland zouden ze onder het mes de nagel verwijderen, de wond schoonhouden en een spoedig herstel garanderen. De Denen bekijken het anders: enkele malen per dag je voet in een badje met zeep en na een tijdje zou het zichzelf moeten oplossen. Rein verkoos de tweede oplossing, leek net iets minder dramatisch. Met de...
Learn More