Lesgeven, een lange FITN (tot 3 uur in de morgen), Mr. B en een seminar over Gods liefde… Er stond veel op ons te wachten en er was veel te doen, maar het was een goede week. Maandag en dinsdag had ik de verantwoordelijkheid over de SEEK. De week stond in thema van het Vaderhart van God. Hij gaf Zijn Zoon aan ons, zodat de weg naar Hem opnieuw open zou zijn. Is dat niet geweldig? Onze Vader in de Hemel gaf het allerbeste wat Hij had om te laten zien hoeveel Hij van ons houdt. Want dat doet Hij, wat wij ook doen, niets kan Zijn liefde laten afnemen of laten toenemen. Hij houdt van ons met alle liefde die Hij in zich heeft en aangezien Hij liefde is (1 Johannes 4:16) geeft Hij letterlijk zichzelf volledig weg aan ons. Ik kan het nog steeds niet bevatten hoe geweldig en immens dit eigenlijk is. De vraag is dan natuurlijk: wat willen wij teruggeven aan Hem?
De Fire in the Night en seminar op zaterdag stonden ook helemaal in teken van deze liefde. We hadden de studenten gevraagd om een devotional voor te bereiden, dit is een kort stukje uit de Bijbel die op een evenement uit het eigen leven wordt toegepast. Deze keer vroegen we hun om er een gebedsonderwerp aan vast te maken, zodat we hier gezamenlijk mee aan de slag konden gaan. Wat een nacht! Ik heb er zo enorm van genoten! Het was heerlijk om bij elkaar te zijn, bemoedigd te worden door de getuigenissen van de medestudenten en elkaar moed in te spreken om te blijven vast houden aan de liefde die God geeft. Zaterdag volgden we een seminar van Weyman Howard over de liefde die beschreven staat in 1 Korinthe 13:4-8. Stap voor stap overliep hij de verschillende eigenschappen van liefde. De liefde is geduldig en goed, ze verdraagt alles en gelooft alles, ze hoopt alles en geeft niet op, liefde faalt nooit. Dit waren de verschillende onderdelen waar hij aandacht op vestigde. Hiermee gaf hij handvaten om Gods liefde door te geven aan de mensen om ons heen. Hij spoorde aan om deze dingen een deel van ons leven te laten uitmaken: geduld, elkaar helpen, verdragen, geloven in elkaar, blijven hopen… Met krachtige verhalen liet hij zien hoe Gods liefde mensen levens wél kan veranderen.
Tijdens een pauze van de seminar hebben we Rein zijn dubbelganger ontmoet! Aan het begin van dit schooljaar kregen we van een medestudente te horen dat Rein wel heel erg op haar broer leek. Als je zoiets hoort neem je dat vaak aan met een korreltje zout. Ondertussen was de moeder van de studenten ook langs geweest en die bevestigde de opmerking. Sterker nog, tijdens de profetische conferentie kwam er een oud-student (die samen met de broer op de school had gezeten) naar Rein en begon in het Deens tegen hem. De oud-student dacht: “ik ben niet zeker, maar het is natuurlijk ook al vier jaar geleden.” Afgelopen zaterdag kregen we dan eindelijk de kans om dan toch de persoon in kwestie te ontmoeten en wat een treffende gelijkenis! Rein zou al even naar de kapper moeten, maar gelukkig had hij dat nog niet gedaan, nu kwam zijn kapsel overeen met dat van zijn dubbelganger. Beide hadden ze een donkerblauwe trui aan, wat de gelijkenis nog sterker maakte. Wat er nog een schepje boven op deed, was dat de karakters op het eerste zicht ook enorm sterk overeen kwamen. Rein had toch het gevoel alsof hij naar een jongere versie van zichzelf stond te kijken. Hoewel Rein er op die leeftijd niet zo uit zag, maar toch. Wie had er gedacht dat zoiets ooit zou gebeuren? Nu wil ik ook wel weten waar die van mij rond loopt!
