Weer een drukke week achter de boeg! Dit weekend hebben we de 75^ste verjaardag van de school gevierd, een heus gebeuren als je het mij vraagt. Maandag en donderdag zijn we volledige dagen bezig geweest met het schoonmaken van het gebouw. Voornamelijk ramen lappen, de school heeft echt ongelooflijk veel ramen. Door de week heen hebben we allemaal onze eigen ‘practical duty’, we steken een tandje bij in het algemene huishouden van de school. Zo wast Rein om de dag de potten en pannen van de lunch, ik zet om de 3 dagen de lunch klaar en moet de studenten keuken onderhouden (afgelopen week ben ik hier mee begonnen, wat een smerige boel was dat in de koelkast! Nu gelukkig niet meer). De practical duty was al een feit aan het begin van de school, veel meer dan zelfs. De huis coördinator wou dus dat de school pico bello in orde zou zijn, zodat de oud-studenten konden zien dat ook nu, zoveel jaren later, het huis nog steeds onderhouden wordt.

Vrijdag was het dan zo ver. Alle studenten van alle jaren waren uitgenodigd voor een reünie. Van de meer dan duizend studenten die ooit op deze school gezeten hebben waren er 170 aanwezigen. Koffie en cake (zoals ze het hier in Denemarken doen) en heel wat blije gezichten zien van mensen die elkaar na jaren terug zagen. ’s Avonds was er een samenkomst om de verjaardag te vieren, de muziek werd gespeeld door studenten van het jaar 2005, daarnaast heeft één van onze leerkrachten een woord gedeeld. Achteraf zou er opnieuw een Mr. B zijn (zie vorige blogpost), één van de mensen die dit organiseren had aan mij gevraagd of ik wou helpen. De bedoeling zou zijn dat ik mensen zou bedienen. Dit houdt in: bestellingen opnemen, bestelling naar de tafel brengen, geld in ontvangst nemen en indien nodig terug betalen. Stiekem vond ik dit best spannend. Ik vind mijzelf al niet zo’n ster in het rondlopen met glazen en kopjes, laat staan doorheen een zaal propvol met mensen. En dan het betalen, er is een reden waarom ik Engels leerkracht ben en geen wiskunde… En dan moest ik het ook nog allemaal doen met Deense Kronen. Ach ja, het was ook dringend weer eens tijd om uit mijn comfort zone te stappen, dus ging ik de uitdaging aan. Wat een hectische avond was dat! De tafels werden verdeeld onder de verschillende serveersters, maar mijn tafels waren helemaal vanachter, niemand ging daar zitten. Ik hielp de anderen dus met hun tafels. Wat betekende dat we soms met twee mensen één tafel bediende, omdat er soms mensen bij kwamen. Op een gegeven moment was het een behoorlijk soepje. Aan de bar hadden ze dan nog eens te weinig kopjes (zoveel mensen zijn ze dan ook niet gewend) wat het hele proces in vertraging liet gaan. De ‘warme chocomelk klanten’ hebben behoorlijk op hun geduld moeten oefenen. Uiteindelijk hebben de mensen er wel van genoten. Gelukkig was dit geen café wat doorgaat tot 3 uur ’s nachts. Rond een uur of 12 konden we beginnen opruimen, om achteraf te genieten van de restjes. Het was een prachtige ervaring!

Gisteren hebben we kunnen genieten het tweede deel van het feest. Een uitgebreide brunch, geen lunch maar een uitgebreid cake buffet en ’s avonds een drie gangen menu. Heerlijk verwend met andere woorden! Eén van de staff mensen is chef kok van beroep, je kunt je dus al voorstellen dat het eten ’s avonds écht goed was. Een hele hoop gezelligheid daarbij maakte dat het een super avond was. Stiekem vroegen we ons als studenten af hoe we gaan reageren als we weer ‘gewoon’ eten gaan krijgen. Gelukkig liet iemand van de staff ons weten dat er nog heel wat restjes zijn. Zo kunnen we dan misschien een beetje afbouwen.