Afgelopen week een rustic week waarin alles eigenlijk standaard was. Maandag was voor mij een overvolle dag waarin ik geen tijd had om ook maar iets voor mezelf te doen, al miste ik het ook niet. Ik was wel in de wolken om mijn heerlijke bedje terug in te duiken zodat ik toch de 7u slaap kon waarmaken.

Ondertussen ben ik al halverwege in het boek “Effectief leiderschap” en leer ik heel wat meer over het denken in oplossingen en niet in problemen. Niet dat ik dat niet deed maar nu weet ik tenminste dat ik het goed doe ;-). Ook zijn er een aantal doelen gesteld door mezelf waar ik in wil groeien de komende tijd. Het “The 6 thinking hats“-principe heeft me geleerd dat het moeilijk maar zeker niet onmogelijk is om jezelf in een ander patroon van denken te stoppen. Dit keer was de uitdaging tijdens de opdrachten dan ook om niet terug te keren naar je eigen gedachten-patroon, maar iedere keer te blijven bij dat patroon wat je helemaal niet ligt (in mijn geval de zwarte en de rode hoed).

Tijdens het sport en spel heb ik de eerste blessure opgelopen, mijn voet werd verpletterd door iemand tijdens een redelijk heftig spelletje basketbal ;-). Ik heb om eerlijk te zijn heerlijk genoten van het fanatieke sporten en kijk weer uit naar wat er deze week op het programma staat. We moeten een event creëren met ons eigen spel voor de les management en daarin combineren we basketbal met voetbal. Ook daar zijn de eerste dry-runs voor gedaan en hebben we onze spelregels wat aangepast. Hoe dit verder verloop zal ik later wel vertellen, momenteel is het nog volop ontwerpen en bedenken van de visie van het event.

En toen kwam er donderdag: FITN oftewel: Fire In The Night. Ik was doorheen de afgelopen tijd me aan het bedenken waarom ik mijn klarinet ook alweer had meegenomen naar hier en realiseerde me dat ik het muziek spelen toch wel enorm miste. Dus, stoute schoenen aangetrokken en aan iemand die zou spelen gevraagd of ik kon meespelen. Uiteraard redelijk impulsief zoals altijd en toen hij Ja zei kon ik natuurlijk niet meer terug. Dus: om 22:00 stond (of eerder zat) ik op het podium en begon het uur van aanbidding. Heerlijk was het. Ik heb zo enorm genoten van het musiceren dat de tijd even stil stond en dat het uur van spelen er zo opzat. De dag nadien hoorde ik van verschillende mensen dat ze er enorm van genoten hadden en dat ze een beetje teleurgesteld waren toen ze merkte dat ik de volgende ochtend niet mee speelde :-p. Een boost voor mijn ego maar ook wat extra motivatie om toch meer muziek te spelen als ik oorspronkelijk van plan was ;-).

Nog een kleine aanpassing van de week: Kim en Mark zijn terug uit Afrika na hun huwelijksreis en dus zal het muzikale deel van de bijbelschool de nodige boost krijgen de komende tijd. Kim is namelijk verantwoordelijk voor alles wat aanbidding aan gaat ;-). Ik ben benieuwd naar de mogelijkheden van deze week en omarm alles wat ik kan om zoveel mogelijk bij te leren!

Zo, dit was het dan weer, tot de volgende keer ;-).

PS: mogelijk zal de frequentie van nieuwe blogposts vaker zijn dan 1x per week, we hebben genoeg om over te vertellen en zo kan Caressa haar dingen ook kwijt ;-).