De Filippijnen, wie had dat ooit gedacht. Het is hier zo anders dan dat we gewoon zijn. Samen met het team hebben we ons aangesloten bij Mark Pedder (zijn vrouw Christine is momenteel terug in Australië). Mark en Christine wonen al 13 jaar in de slums van Baseco. Slums zijn de arme wijken van de stad. Baseco is gebouwd op vuilnis, van vuilnis. Allemaal woninkjes naar elkaar met mini ‘straatjes’ die er doorheen lopen. Aan de sfeer kun je merken dat ze hier al lang aan de slag zijn. Verhalen van de begin tijd tonen een groot verschil aan met nu.
Verder op, aan de andere kant van de stad, bevindt zich Don Bosco. Een oud verlaten industrie gebied waar mensen hun intrek in hebben genomen. In plaats van één niveau huisjes heb je hier gebouwen van 2 verdiepingen waar mensen zich ingevestigd hebben. Ongelooflijk dat de dag van vandaag mensen zo kunnen leven.
Een eindje verder heb je een nog erger deel. Het onderste deel van de huizen zijn 100% bedolven onder afval. Wat je ziet is de tweede verdieping gelijk. Sommige mensen leven dus in constante duisternis, vochtigheid en geen verse lucht. Je kunt het gewoon niet bevatten. Buiten zitten mensen te ploeteren in afval van etensresten en andere dingen in de hoop iets te vinden. De meeste lopen gewoon maar wat rond, doelloos.
Geld of voedsel geven aan deze mensen is bijna geen beginnen aan. Iemand elke dag vis komen brengen zal ze alleen maar afhankelijk van je maken. Iemand leren vissen, die kan verder in het leven. Wat Mark en Christine dus willen doen is Jezus brengen onder de mensen. Hun vertellen dat er hoop is, dat er wel iemand is die naar hun omkijkt en van hun houdt. Dat ze hun leven kunnen aanpakken en mentaliteit kunnen verbeteren. Wanneer iemand dit beseft en begrijpt, kunnen ze gelijk zelf doorgaan met voor mensen te bidden. Op die manier hoopt Mark dat zij een begin vuurtje kunnen zijn bij een grote verandering. Dat het uiteindelijk de Filippijnen zelf zullen zijn die de verandering door zullen brengen over een groot geheel. Het probleem is een beetje dat de mensen niet in consequenties denken. Ze begrijpen niet dat het is omdat ze zelf hun afval op de grond gooien dat ze op een gegeven moment in een vuilnisbeld belanden. Ze zien niet dat ze zelf de oorzaak van het probleem zijn. Daarom moet er in de wortel iets veranderen zodat verdere generaties het anders kunnen aanpakken.
Wij hebben hier dan ook de kans gekregen om op verschillende manieren de liefde van Jezus te tonen. Hij is gestorven en weer opgestaan en heeft daarmee de dood overwonnen. Alles wat donker, pijnlijk en negatief is heeft hij teniet gedaan, Hij heeft het overwonnen, zodat we vrij kunnen zijn. We hoeven de pijn en het verdriet niet alleen te dragen, maar worden ondersteunt door een onwankelbare vreugde die bij Hem vandaan komt. Ik vind het te prachtig voor woorden. En ik ben blij dat ik een deel mag uitmaken van het verspreiden van deze zekerheid!
