Op moment van schrijven zit ik rustig in onze living op de bank. Onze slaapkamer hebben we leeg moeten halen vanwege een gebedsweek die volgt. Het voelde net alsof het einde van het schooljaar er al was en alles weg moest. Niets is minder waar! Wij gaan morgen skiën! Wel technisch gezien niet morgen, maar zondag. Morgen moeten we om 6 uur beneden in de Dining Hall staan om te ontbijten. Lunchpakket en avondeten worden ook klaar gemaakt, om daarna gedurende 16 uur in de auto te zitten. Onze eindbestemming: Slovakije. Bergen met veeeeel sneeuw (althans daar bidden we voor en hopen we op!). Deze week heeft nog meer spannends gehad. In de vorige blog schreef ik over twee nieuwe studenten die toegekomen zijn. Ze kwamen handig van pas. Hij is chirurg en zij verpleegster. Waarom zouden we die nodig hebben? Wel, mijn allerliefste Rein heeft een stevige infectie opgelopen aan zijn kleine teen. In Zwitserland zouden ze onder het mes de nagel verwijderen, de wond schoonhouden en een spoedig herstel garanderen. De Denen bekijken het anders: enkele malen per dag je voet in een badje met zeep en na een tijdje zou het zichzelf moeten oplossen. Rein verkoos de tweede oplossing, leek net iets minder dramatisch. Met de...
Learn More
En er is weer een week voorbij. We zijn er weer helemaal ingevlogen. Afgelopen maandag heb ik samen met een student de SEEK mogen doen, Rein dinsdag met een andere student. Kim, mijn vorige mentor, had voor de vakantie gevraagd of we wat meer wouden meedraaien binnen de SEEK. Voor degene die niet weten wat het is, of even weer vergeten zijn, SEEK is het startmoment in de ochtend met alle studenten. Op maandag wordt er een thema voorgesteld en duiken we de Bijbel in. Dinsdag is er tijd voor discussie rond datzelfde thema. Woensdag hebben we tijd voor gebed, op vrijdag is er dan een toepassing van het thema. Deze week ging het over autoriteit. Jezus heeft ons sleutels gegeven waarmee wij aan de slag mogen, wij mogen uitgaan in de wereld en de mensen vertellen over hem. We mogen voor zieken bidden en ze zullen genezen, voor vrijheid bidden en ze zullen vrij zijn, gif drinken en niet sterven… Jezus heeft de Heilige Geest gestuurd zodat we dit allemaal niet alleen hoeven te doen, maar mogen weten dat hij altijd naast ons staat. Deze autoriteit houdt natuurlijk ook een hele verantwoordelijkheid in. Wie heeft er dan ook regelmatig sleutels bij zich die hij niet gebruikt? Zo is...
Learn More
Ondertussen zitten we alweer een weekje in Denemarken. De laatste blogpost is al ver onder het stof geraakt, dringend tijd voor een nieuwe dus! We hebben enorm genoten van de twee weken in ons Belgenland. Hoewel velen van jullie misschien denken dat we twee weken naar huis gingen, was het voor ons meer twee weken op vakantie. Nu ja vakantie… De 4000 km die we gereden hebben deden het soms niet echt als vakantie aanvoelen. Een aantal nachten hebben we bij Rein zijn ouders doorgebracht, een ander aantal bij mijn ouders. In de tweede week hebben we kunnen genieten van Roeline’s appartement. Best grappig om zo schuin boven je oude plekje te verblijven. Zoals de meeste onder jullie, hebben we heerlijk kunnen genieten van kerstdagen, jawel, meerdere families is meerdere dagen! En Nieuwjaar. Daar buiten zijn we naar zo goed als alle uithoeken van België gereden. Familie (zelfs net over de grens!) en een schoolvriendin in het westen, meer naar boven toe een andere geweldige vriendin, in het westen vlak voor de Limburgse grens bij Rein zijn ouders en een nicht met een prachtige baby. En omdat de sneeuw niet van lange duur was moesten we het zuiden opzoeken om sneeuw te vinden, samen met het gezin van mijn...
Learn More
De Israëlieten verlieten Egypte, maar werden al snel weer achtervolgd door de Farao en zijn legers. God was machtiger en opende de zee voor zijn volk, zodat ze veilig de overkant konden bereiken. De Egyptenaren werden door de golven met de kracht als van een tsunami de zee ingeworpen. Wanneer de Israëlieten de volgende morgen hun vijand aangespoeld op het strand zagen liggen waren ze vol vertrouwen naar God en zijn dienaar Mozes. Een krachtig bevrijdingslied klinkt uit hun mond, verklarende dat het de Rechter Hand van God is die hun verlost van de vijand en in het hof van de Heer zal brengen. Drie dagen later zijn ze alweer weggezakt in ongeloof. Hoewel ze op relatief korte tijd uit Egypte te geraken, heeft het volk 40 jaar nodig om Egypte uit zichzelf te krijgen. Laat ons zeggen dat het maken van een Exodus essay een mens aan het denken zet. Wij kunnen vrij gezet worden, maar leven we ook naar die vrijheid? Hoe sterk hangen we nog vast aan de dingen, hoe sterk houden we ons aan de dingen? Het is één ding om los gemaakt te worden, maar er naar leven is iets anders. Het heeft de Israëlieten 40 jaar gekost om van ‘mindset’ te veranderen. Laten...
Learn More
Leanne en Brent zijn weer naar huis gevlogen, maar gisteren zijn Marie en Jeremy aangekomen in Denemarken. Ze slapen dan niet bij ons op de school, maar ze zijn tenminste weer even wat dichterbij dan het verre België. Het is echt fijn om mensen van het thuisfront in de buurt te hebben. Na 3 maanden hier te zijn begin je absoluut te voelen wat je zo allemaal precies mist van je thuis land. België is toch echt maar een goede plek om te verblijven. In het begin van het jaar kregen we waarschuwingen naar ons toe gegooid om te zeggen dat de kans groot was dat we toch minstens 5 kilo zouden bij komen. Wel ik denk dat ik de kilo’s die Rein en ik hier nu kwijt (!) raken, er juist door weer thuis te zijn terug dubbel en dik er aan krijgen. Frieten, bicky burger, de kookkunsten van de mama’s… Ja, ze worden gemist! Uiteindelijk zullen we alles natuurlijk ook weer meer appreciëren als we terug thuis zijn. Het leven hier gaat met ups en downs. Enkele weken terug kreeg één van de studenten hier (een vrouw van eind de 40) een epileptische aanval. Ze werd naar het ziekenhuis gevoerd voor controle, maar daar konden ze niets...
Learn More
Leanne en Brent waren op bezoek! Al stuiterend ben ik de week begonnen omdat ik wist dat ze kwamen. Maandag na de STEAM zijn we weer in de lessen gevlogen. Die gaan natuurlijk weer hun gewone gangetje. Toch waren het voor mij dagen die ik moest uitzitten vol ongeduld, want donderdag, om 13u10 zouden deze twee schatjes toe komen op het vliegveld van Billund. Eerst had ik nog gedacht om zelf te rijden – aangezien het ondertussen toch al wel weer heel lang geleden is sinds ik een auto onder mijn billen geschoven heb -, maar ik was te vol van enthousiasme. De weg naar het vliegveld hebben we heerlijk kunnen genieten van de prachtige herfst. Het heeft even geduurd, maar de blaadjes beginnen toch echt weer allerlei kleuren te krijgen. Ik was al even bang dat we van de zomer direct in de winter zouden belanden. Aangekomen op de school hebben we Leanne en Brent gelijk meegenomen in ons dagelijks leven. Deze keer waren er in de middag ‘huddles’ gepland. De studenten worden verdeeld in allemaal kleinere praatgroepjes waar je één keer in de twee weken mee samen komt. Brent ging met Rein mee en Leanne met mij. ’s Avonds hebben ze mee kunnen genieten van één van onze...
Learn More