Hier zit ik dan, in het vliegtuig hoog in de lucht, ergens tussen Qatar en HongKong. Wanneer deze blog online verschijnt hoop ik zwetend in mijn bed te liggen op de Filippijnen. Wel, zwetend misschien liever niet. Vorig week hebben we kunnen genieten van een weekend met mijn ouders. Voor de verjaardagen (en het brengen van de paspoort en identiteitskaarten) kwamen ze gezellig bij ons langs. We hebben samen met de studenten sushi gegeten en ze hebben ons in actie gezien tijdens ‘IABC got talent’. Wandelen maakte ook een deel uit van het weekend en een lekkere feestmaal voor de verjaardagen. Afscheid nemen blijft dan toch wel lastig. Gelukkig zien we elkaar in een zes-tal weken allemaal weer. De rest van de week stond in teken van het treffen van de laatste voorbereidingen. Toch een hele onderneming zo’n missietrip. Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn. Ik ben me der heel goed van bewust dat het niet zo sterk zal draaien om het verschil maken in het leven van de mensen daar, maar eerder een verandering ondergaan in ons leven. We kunnen de mensen helpen die de mensen helpen, maar als we weg gaan blijven zij daar wonen. Wij keren terug naar een comfortabel huis met douche, wc en...
Learn More
Over 1 week en 6 dagen vertrekken we naar de Filippijnen! Nu komt het toch echt wel heel dichtbij. Ieder van onze groep heeft een onderdeel gekregen waar hij/zij verantwoordelijk voor is. Mijn onderdeel: muziek en aanbidding. Een goede oefening! Dit betekent namelijk dat ik de kans krijg om een muziekgroepje te leiden, zorgen dat alles samenklinkt en dat we iets toonbaar kunnen laten horen. Vorig weekend kregen we gelijk al de kans om de praktijk in te duiken. In Christiansfeld (een dorp iets verderop) vond er een gebedsavond plaats. We verzamelden in een kerkachtig gebouw met zo’n 75 man. Wij zouden op het einde de kans krijgen om een aantal liederen te zingen samen met de mensen. De bedoeling was dat we een computer bij zouden hebben met de teksten en onze eigen partituren op papier. Daar aangekomen, was niet alleen de sleutel van het gebouw zoek, maar ontdekte we dat er maar één paar teksten met akkoorden mee was, mijn iPad op 9% batterij stond én we geen computer bij hadden met de teksten. Met andere woorden: één grote ramp. Gelukkig hadden we toch één paar teksten mee en konden we wel spelen. Het moment was daar, ik kroop achter de piano en begon te spelen, vergezeld...
Learn More
En toen was er weer een… Boot Camp! Deze keer helaas geen fietsen maar gewoon lekker stevig wandelen. Het thema van de week was “Dry Bones” en dit had enkele implicaties op onze tocht. Toen we klaar zaten om te vertrekken gaf Moïse een korte speech en verklaarde wat de bedoeling was. Het was dus de bedoeling om 30 km (niet al te veel dacht ik) te lopen en te kunnen weerstaan aan de verleiding om ons eten en drinken dat in onze rugzak zat (wat we dus net daarvoor hadden klaargemaakt) op te eten. Op die manier zouden we te harder worden en dus ook hard blijven als er verleiding in ons leven terechtkomt. Dus, in groepen van 5 opgedeeld, een redelijke kaart en de nodige tumult vertrokken onze groep exact om 9:20 richting locatie. GPS aan en wandelen maar. In mijn groep zaten Caressa, Luca, Mara en Loise. Na een uur wandelen begon mijn voet al pijn te doen doordat ik geen goede schoenen had/heb. Gelijk maar even een pipi-stop gehouden en weer verder wandelen. Rond de middag begon iedereen toch wel honger te hebben (behalve Luca, maar die had ondertussen toch al gegeten met het excuus: “Zo een lekkere sandwich kan je toch niet weggooien, dat...
Learn More
Als het leven moeilijk is en het lijkt net alsof er geen enkele weg meer is, heeft God altijd een manier om ons er doorheen te loodsen. Als wij het gevoel hebben dat we niet meer vooruit kunnen en problemen ons langs achter alleen maar meer en meer lijken in te sluiten, dan kan Hij de weg nog steeds vrij maken. Voor de Israëlieten maakte Hij de weg vrij: Hij opende de zee zodat ze erdoor konden wandelen. Toen de Egyptenaren met hun hele leger hen achterna kwamen, zorgde God ervoor dat ze weggevaagd werden. Op die dag werden het volk gered en konden ze vrij zijn. God opent de zee voor ons en wilt al onze angsten voor ons verdrinken, zodat we vervuld mogen zijn met Zijn liefde en blijdschap. In Exodus 14 maakte God de weg open voor de Israëlieten naar vrijheid, vandaag de dag heeft God door het geven van Zijn Zoon de weg vrijgemaakt naar Zichzelf (Johannes 3:16). Wij mogen vrij zijn van angst, eenzaamheid en onzekerheid, want in Jezus hebben wij liefde, vreugde, vrijheid, zekerheid en nog zoveel meer gekregen. Wij mogen opnieuw relatie hebben met de Vader in de Hemel, Hij zorgt voor ons en houdt van ons. Wij mogen Zijn kinderen zijn....
Learn More
Lesgeven, een lange FITN (tot 3 uur in de morgen), Mr. B en een seminar over Gods liefde… Er stond veel op ons te wachten en er was veel te doen, maar het was een goede week. Maandag en dinsdag had ik de verantwoordelijkheid over de SEEK. De week stond in thema van het Vaderhart van God. Hij gaf Zijn Zoon aan ons, zodat de weg naar Hem opnieuw open zou zijn. Is dat niet geweldig? Onze Vader in de Hemel gaf het allerbeste wat Hij had om te laten zien hoeveel Hij van ons houdt. Want dat doet Hij, wat wij ook doen, niets kan Zijn liefde laten afnemen of laten toenemen. Hij houdt van ons met alle liefde die Hij in zich heeft en aangezien Hij liefde is (1 Johannes 4:16) geeft Hij letterlijk zichzelf volledig weg aan ons. Ik kan het nog steeds niet bevatten hoe geweldig en immens dit eigenlijk is. De vraag is dan natuurlijk: wat willen wij teruggeven aan Hem? De Fire in the Night en seminar op zaterdag stonden ook helemaal in teken van deze liefde. We hadden de studenten gevraagd om een devotional voor te bereiden, dit is een kort stukje uit de Bijbel die op een evenement uit het eigen leven...
Learn More
De vakantie is voorbij en daarmee zijn we begonnen aan het laatste deel van het schooljaar. Gelijk er weer invliegen dus! Mama en Roeline zijn maandag ochtend vertrokken terug naar België en ik moest alweer werken voor school. Een SEEK voorbereiding inzenden en een boekverslag schrijven. Meer als dat heb ik dan ook echt niet gedaan op die paasmaandag. Omdat het zonnetje zo aangenaam aan het schijnen was, besloten Rein en ik te gaan wandelen. Met die zon had ik gelijk zin aan ijs. Helaas was alles gesloten op deze maandag. Pasen wordt echt uitgebreid gevierd hier. Van donderdag tot en met maandag zijn een groot aantal van de winkels gesloten. Sommigen openen wel nog op zaterdag gelukkig. Sinds een paar weken komen we nu ook samen op woensdagavond met de Mission class. We hebben het gehad over geld-inzamelings-acties en wat we nu eigenlijk kunnen doen daar. Door een brainstormsessie kwam er uit dat muziek toch wel iets is waar we allemaal achter staan. Dat naast lesgeven en spreken in kerken. Kinderen ligt bij vele ook op het hart, hier zal dus ook de nodige aandacht aan gegeven worden. Komende woensdag gaan we hier verder op in. Ook Fire in the Night stond gelijk weer op het programma na...
Learn More